ජනේලය අද්දරට නිසොල්මනේ ඇවිදගිය ක්‍රිෂ් , ඇඳි පුටුවේ මොහොතකට දෙනෙත් පියා ඇල උනේය , ගැඹුරු හුස්මකින් ලය පුරවාගනිමින් අවටට කන් දුන්නේය. කිසිවක් නෑසිනි. ඈතින් ඇසෙන රළපහරේ දඩිබිඩිය හැරෙනනට කිසිත් නෑසුනේය. වැල්ල අයිනේ මතුවී පෙනුනු ගුප්ත මාලිගා සහ අත්භූත පිළිම නිසොල්මනේ සිටිත්දී , දඟකාරලෙස වෙරළට ඇදෙන දිය රළිති විසින් වෙරළ කෙලවර වු ගල්පර කෙමෙන් දියකර හරිනු ලැබීය. අසන්නට ලැබුනේ දියරැලිති වල නිහඬ නාදය පමණි.
දිවා රැයෙහි වෙනසක් නොමැතිව රළ පහරේ මිහිරි නාදය මාලිගාව සිසාරා මෙසේ ගීතවත් නඳිකින් පැතිරෙයි.
මුහුදු යායා පුරාවට ගුප්ත නිහඬබවක් ඇතිකරමින් මුහුදේ නාදය පමණක් කලබලකාරීව ඉතිරිව පැවතිනි.
ඒ හැරෙන්නට විටින් විට ගොඩ දෙසින් ඇසෙන පියාපත් නාදයන් හා මුසුවු මුහුදු ජලයේ සියුම් මිමිනිල්ල ගීතවත් ලෙසින් ඔහුගේ සවන් වැකෙන්නට විය.
නමුත් එක් මොහොතක සමුදුරේ නාදයට අමතර හඬක් ක්‍රිෂගේ සවන්පත් වැකි, වියැකී ගියේය. එය සෑම උදැසනකම සිරිත් ලෙස කොරිඩෝව කෙලවරට අහම්බෙන් ඇසෙන මේ සුමුහිරි නාදය හඳුනා ගැන්මට ක්‍රිෂ්ට අපහසුවක් නොවිනි.
සේවකයින් මාලිගාව පිරිසිදු කරද්දී නැගනෙ හඬ හෝ මුළුතැන්ගෙය දෙසින් ඇසෙන නාදයන් කිසිවක් ඔහුට නෑසුනේය. මුහුඳු බඩ මන්දිරය දෙසින් ඔහුට හඬගසන මවගේ කට හඬ ඔහුට නෑසි ගියේය. මාළුබාන්නන්ගේ නලා හඬද පරයා ඔහුට ඇසුනේ මුහුදේ මිහිරි නාදයයි.
ඔහු නැවුම් ගැඹුරු හුස්මකින් යලින් පපුකුහර පුරවා ගත්තේය. එහෙත් සැනකින් ඔහුගේ කිසිඳු ලැදිකමක් නොමැති අසම්පුර්ණ සොයුරිය පැමිණියෙන් ක්‍රිෂ් ගැස්සී සිටි තැනම ගල් ගැසී වාඩි උනේය. ජනේලයට එපිට අහස ඉතාමත්ම පැහැදිලි විය, මැණික් ගල් වලින් සැරසූ බිත්ති මෙන්ම සුපිරිසිඳුව ඔහුගේ කාමරයේ පොළවද හොඳින් මැද පිරිසිදු කර තිබිනි. යහන වටිනා රෙදිපිළිවලින් හැඩ කර තිබින.
සොයුරිය ජනේලය අසලින් ගමන් කොට සේවකයින් පිරිසිදු කිරිමේ කාර්‍යය අවසන් කර ඇත්දැයි විමසා බැලුවාය.
දැහැන බිඳ වැටීමෙන් ඇතිවු හදිසි ගැස්ම දරාගනු වස් ක්‍රිෂ් තම උදරය දෑතින් තෙරපා ගත්තේය. ඇතින් නොනවත්වා දිය රැළිති නංවන සමුදුර දෙස නොබලා සිටින්නට ඔහුට සිත් නොවීය. විටෙක එහි ජලය කොතරම් ගැඹුරුදැයි ඔහු කල්පනා කලේය. ඇතැම් විටක එහි කුමනාකාරයේ ජීවින් ඇත්දැයි ඔහු සිතින් විමසුවේය. ඒ සියල්ලක්ම තමාට ආගන්තුක බව පමණක්ම ඔහු දැනගෙන උන්නේය.
එක්වරම නිදියහන වෙත හැරුණු ක්‍රිෂ් පෙර රාත්‍රියේ ඇද දමා තිබූ ඇතිරිලි අතරේ අතගා ඔහු ඉතා ප්‍රිය කල මුහුදු නිල් පැහැති දිගකලිසම සොයා ගත්තේය. එම පැහැයට ඔහුගේ සොයුරිය නැන්ඩ්‍රීස් බෙහෙවින් ආශාකරන බව දැන සිටි ඔහු මුහුදු රළ නිරූපණය කරන්නට මෙන් බොර පැහැයට හුරු සුදු කමිසයක් ඇඟලා ගත්තේය. මුහුදු කටුස්සන්ගේ සමින් නිමවූ බූට් සපත්තුද පැළඳ ගත්තේය. එය ඔයුගේ සොයුරිය නැන්ඩ්‍රීස් විසින් ඔහුට සිත සමයේ තිලිණ කරන ලද්දක් විය.
පෙර රැයේ අදෑසනට මනා ලෙස සූදානම් වු නිසාදෝ උදේහාරය සඳහා ඔහු එනතුරු කොරිඩෝ බලාසිටි නැන්ඩ්‍රීස් ගේ සිනහව ඔහුට ඇසෙන්නට විය.
නමුත් මායාවක් වන්ව ඇසුණු සිනහා හඬ අතරේ කොරිඩෝවේදී ඔහුට නැන්ඩ්‍රීස් මුණ නොගැසිනි. කැමමේසයේද ඇයගේ අසුන හිස්ව තිබුනි. ඒ හැරෙන්නට කිසිදු සේවකයෙකවත් ඔහුව දක්නට නොලැබිනි.
ජනේලයෙන් එපිට පෙනෙන පළතුරු ගස් අතරේ කිසිවෙකුත් සිටින්දැයි විමසද්දී ඔහුට දක්නට ලැබුනේ ලඟ එන වසත්ත සෘතුවට සැරසෙන පළතුරු මල් පමණකි.
ඔහු නැවත් කෑම මේසයට පැමිණ ඔහුගේ අසුනට බරවිය. මේසයේ කෑම පිළිවෙලට අසුරා තිබුනි. ඒ අනරේ නැන්ඩ්‍රීස් ගේ ප්‍රියතම ආහාරයක් වන බ්‍රිල් මාළුවන් බැදුමද විය.
මුළුතැන් ගෙයි ප්‍රධාන සේවිකාව ක්‍රිස්ටීන් පැමිණ ක්‍රිෂ්ට ආහාර පාන පිළිගැන්නවාය.
“මම බලාගෙන ඉන්නේ අනිත් අය එනතුරු“ ක්‍රිෂ් කෑම ප්‍රතික්ෂේප කරමින් කීවේය.
මතු සබැඳි .........
